Επιθετικότητα είναι η έμφυτη εσωτερική ανάγκη για χρήση της σωματικής δύναμης. 

Τα παιδιά γίνονται επιθετικά όταν μια ανάγκη τους ή επιθυμία ματαιώνεται (στερείται) ή αναβάλλεται. 

Ο ρόλος του περιβάλλοντος είναι να μάθει στο παιδί να ελέγχει τη συμπεριφορά του αυτή, ώστε να συμβιώνει αρμονικά με τους γύρω του και να προστατεύει τον εαυτό του.

Πριν οριοθετήσουμε

Για να μπορέσουμε να οριοθετήσουμε το παιδί πρέπει πρώτα να το καταλάβουμε. Και να  προσπαθήσουμε να μπούμε στη θέση του.

•  Πώς θα νιώθαμε εμείς αν ήμασταν στη θέση του;
•  Τι θα θέλαμε να κάνουν οι άλλοι για εμάς εκείνη τη στιγμή;

Η παραπάνω διαδικασία μας φέρνει αυτομάτως πιο κοντά στο παιδί συναισθηματικά και μας δίνει ίσως τις λύσεις. 

Πώς θέτουμε όρια

• Τα όρια πρέπει να είναι σαφή και κατανοητά για το παιδί π.χ. «δεν χτυπάμε»
• Προσπαθήστε εκείνη τη στιγμή να μην ασχολείστε με άλλα πράγματα, κοιτάξτε το παιδί στα μάτια (εάν μπορείτε χαμηλώστε στο ύψος του) και εξηγήστε του ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή
• Ξεχωρίστε ποια θέματα είναι αδιαπραγμάτευτα για τη δική σας οικογένεια και ποια είναι προς συζήτηση
• Κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της κανόνες και όρια
• Εάν το παιδί είναι πολύ αναστατωμένο πάρτε το μια αγκαλιά θα το ηρεμήσει και στη συνέχεια συζητήστε μαζί του
• Βεβαιωθείτε ότι εκείνη τη στιγμή δεν είναι ακάλυπτες άλλες ανάγκες του όπως το φαγητό ή ο ύπνος (τα παιδιά προσχολικής ηλικίας γίνονται ευερέθιστα και δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν αυτές τις ανάγκες)
• Προτιμήστε την επιβράβευση και όχι την τιμωρία. Πείτε του έναν καλό λόγο, δώστε του ένα φιλί ή μια μεγάλη αγκαλιά για τη θετική συμπεριφορά. 
• Μην απειλείτε το παιδί με πολύ σκληρές τιμωρίες που τελικά δε θα μπορέσετε να επιβάλλετε.
• Θυμηθείτε ότι η ταύτιση λειτουργεί καλύτερα. Γίνετε εσείς το καλύτερο πρότυπο για τα παιδιά. Ελέγξτε το θυμό σας και εκφράστε με λόγια τα συναισθήματά σας.
• Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και το παιδί  και οπλιστείτε με υπομονή.